Rozenkransweg

In 1952 geleden werd de Rozenkransweg achter de kerk ingehuldigd. Het was de toenmalige pastoor Georges Boey, die ervan droomde om in Kalfort een oase van mariale bezinning aan te leggen. Hiermee wilde hij de mariadevotie onder de Kalfortenaren verstevigen en Kalfort als mariaheiligdom verder uitbouwen. Het plan was prestigieus en de uitvoering ging dan ook niet vanzelf.

In 1950 lanceerde Boey zijn ideeën op de vergadering van de Kerkfabriek. De Rozenkransweg zou worden aangelegd op grond van de Kerkfabriek, die tot dan diende als tuin van de pastoor. Verder zou er grond worden aangekocht van de Brouwerij Moortgat en van een zekere mevrouw Kreglinger.

Voor de beelden werd eerst contact gelegd met de Gentse beeldhouwer Sinia, maar dit viel te duur uit. Uiteindelijk viel de keuze op Herman De Cuyper uit Blaasveld. Zijn ontwerp van 15 beelden werd goedgekeurd. Omwille van de prijs werd i.p.v. voor arduin geopteerd voor witte steen.

Het tuinontwerp werd getekend door Leon Cools. Samen met architect Spiessens en de heer Van Bostraeten, leraar aan de tuinbouwschool van Mechelen, werd het afgewerkt.

De plannen waren klaar; in april 1951 kon het werk beginnen. Eerst en vooral moest het hele perceel worden aangehoogd, omdat het voordien 's winters onder water liep. In de bedding der wegen werd er gratis eternitafval van Alfit te Tisselt gestort. Begin juni werd er grond aangevoerd, afkomstig van de schuilbermen die tijdens de oorlog door de Duitsers werden aangelegd op het vliegveld van Hingene. De mannen van Kalfort trokken alle dagen met ploegen van 6 ... 10 man naar Hingene om de camions te laden. Edward Pintens leidde de werken. 350 camions werden zo aangevoerd, waarvan een groot deel met paard en kar moesten worden binnengevoerd. Dan kwam er nog 45 ton asse, 30 ton gemalen steen en vele karren steenafval die de Kalfortenaren zelf naar de werf brachten. In juni werd de steen voor de beelden aangekocht.

De aanleg van de Rozenkransweg vereiste ook de bouw van twee bruggen. Architect Spiessens tekende de plannen. De bruggen werden aan een recordtempo geplaatst. Diverse aannemers werkten nu verder aan het project (voetstukken voor de beelden, brugleuningen, bordstenen voor de weg enz.). De tuinaanplanting werd gedaan door Van Bostraeten met leerlingen van de tuinbouwschool. De gazon werd gezaaid. Boey schreef in zijn verslag : "Een pomp voor het besproeien wordt aangekocht. Alles kan groeien - de beelden kunnen komen."

1951 was het jaar van de grote werken; 1952 werd dat van de grote feesten. Op 25 mei 1952 werd de Rozenkransweg immers plechtig ingezegend door Mgr. De Smedt, alhoewel de beelden toen nog niet allemaal waren geplaatst. Kalfortdorp was prachtig versierd. Vanuit de klokketoren klonken marialiederen. De hele dag werd het rozenhoedje gebeden in de kerk. Hiervoor wisselden de schooljongens en -meisjes, de mannen en de vrouwen elkaar af. Om 18 u. werd Mgr. De Smedt verwacht aan de pastorij. Voor de kerk zegende hij de kinderen. Schoolkinderen vormden de erehaag voor de stoet die met het beeld van Onze-Lieve-Vrouw naar de Rozenkransweg trok. Na de wijding van de beelden volgde een sermoen van de bisschop. Aan het beeld van de kruisiging volgde een kort lof, met verering van het H. Sacrament. Dit was het einde van het religieuze gedeelte. Op de receptie in de parochiezaal kwamen samen : de priesters, afkomstig van Kalfort, de Kerkfabriek, het Gemeentebestuur, het feestcomiteit, het onderwijzend personeel, de beeldhouwer, de architect, de tuinarchitect en alle anderen die bij het project betrokken waren.

De Rozenkransweg werd een belangrijk onderdeel van het bedevaartdorp Kalfort. Vooral tijdens de begankenisweek werd hij druk bezocht. Bij de bouw van de nieuwe kerk in 1979 zorgde architect De Boe ervoor dat er een mooi zicht was van de kerk naar de tuin en omgekeerd. Vanaf 2002 werden er plannen gemaakt om de volledige kerkomgeving te hertekenen. Hierbij hoorde onder ander de heraanleg en herwaardering van de Rozenkransweg. De realisatie in 2015 was hier het voorlopige eindpunt van. Op 21 augustus 2015 werd de Rozenkransweg voor een tweede keer gewijd.