Kalfortdorp vanaan de hoek met de Leopold Van Kerckhovenstraat in de richting van Breendonk - Ruisbroek
Links het vernieuwd café De Kroon
Afspanning De Kroon vóór de verandering
Links vooraan café De Zwaan en de winkel van Saelmans; rechts het huis Vertongen (met mooie luifel) en ter hoogte van de bomen 't Hofke, het enige huis met een voortuintje in het dorp'
Wielertoeristenclub 't Pompierke poseert voor het gelijknamige clublokaal
V.l.n.r. Jan Borms, Theo De Hertogh, Erik Piessens, Marcel Teck, Leona De Bondt, Roger Van Dessel, Marleen Meskens, Jos Piessens, Alex De Wachter, Ronny Borms, François Boons, Karel Van Bogaert, Jan De Hertogh, Fons Meskens en Eddy De Hertogh
Groep van de harmonie Concordiavrienden in de carnavalstoet
Op de achtergrond links café 't Pompierke
De Kroon
Kalfortdorp 11
Hier was een Kalfortse café met een zeer rijke geschiedenis gevestigd. Al in 1715 is hier sprake van café De Kroon bij Elisabeth Verheyen. Andere uitbaters waren onder meer cabaretier Martinus Van Ingelgem (1752-1819), spinster Maria-Theresia Elskens (1753-1827) en boekweitpelder Jan Carolus De Keersmaecker (1825-1878). Kleermaker Modest Duvivier (1846) (den Bril) en Anna Catharina Borms (1838-1911) hielden het café rond de eeuwwisseling open. Hun dochter Amandine (1880-1966) en haar man Louis Vanaudenrode (1879-1940), bijgenaamd Louis Boel naar de familienaam van zijn moeder, veranderden in 1937 de naam in café Nova, naar de andere naam van brouwerij Geniets, eigenaar van het pand. Hun dochter Jeanne (1911-1995) (Jeanne van den Boel) zette de zaak met haar man Jan Moons (1909-1969) verder en combineerde het café met een kruidenierswinkel.
Na een kort intermezzo waren er jeugdhuis Jonka (Jong Kalfort) (1970-1972) en De Lamp (1972-1976) gevestigd. De laatste uitbating als drankgelegenheid gebeurde onder de naam ’t Pompierke als lokaal van de Harmonie Concordia. Later was op deze locatie een KBC-bankkantoor gevestigd. Momenteel bevindt Expert Consulting zich op deze historische plek van drank, sociaal leven en vertier.
In rechte lijn gaat het van menheer pastoor rats naar den hoek bij den Bril: “In de Kroon”. ’t Is ne kleermaker die alzeleven gebrild heeft, nen bril met van die heel dikke glazen, waarin allemaal kringetjes glinsteren, en waarachter de ogen als klein verraderlijke vonkskens lijken. Naast het café, op een grote kamer met enkele trappekens op, zit den Bril op zijn kleermakers boven op zijn tafel en houdt de frak die hij aan ’t driegen is bijkans een vuist van zijn ogen. Van zo bijziende te zijn. Maar horen, dat is wat anders. Hij weet ook geren alles en Kato heeft de Jakke op de pastorij zien bellen met zijn toegeknoopte handdoek. Kato dat is zijn vrouw. Den Bril spitst zijn oren en houdt op met driegen. Ja, ’t es de Jakke. Hij wroet zijn stijve benen van onder zijn achterwerk en gaat in ’t café. [uit Richard Dewachter, Fluppe Vennes]